υπερκαρπώ

-έω, Α

1. (για δέντρα) καρποφορώ σε μέγιστο βαθμό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + -καρπῶ (< -καρπος < καρπός), πρβλ. ἐκ-καρπῶ].